Weg van Oud-Avereest

Oud cultuurlandschap • Takkenhoogte-Meeuwenveen • Uitkijkheuvel

Wandelroute van 14 km door het idyllische cultuurlandschap van het Reestdal met Takkenhoogte-Meeuwenveen terug naar Oud-Avereest.

Oud-Avereest

Ik parkeer mijn auto bij het 13^e-eeuws kerkje in buurtschap Oud-Avereest. Oud-Avereest was lange tijd de enige kerkelijke gemeente in de buurt. Hierdoor leidden vele kerkpaden vanuit Drenthe en Overijssel naar deze kerk. Naast het smalle kerkpad word ik begroet door drie Nederlandse landgeiten. Deze stevige langharige geiten lopen op mij af en nemen mij van een afstandje nieuwsgierig op.

De Reest

Tijdens deze wandeling passeer ik regelmatig De Reest. Dit riviertje vormt de grens tussen de provincies Drenthe en Overijssel. Ik kom door gehuchtjes zoals Rabbinge en Nolde. Bij een oude hooischuur in Rabbinge word ik op een verleidelijke manier uitgenodigd voor een kop koffie, maar ik heb mijn eigen koffie mee.

Hiking artikelen in de aanbieding bij Decathlon >

Boerenakker

Buiten Rabbinge kom ik over een zeer smal pad langs een boerenakker. Dit wandelt niet prettig, want het pad loopt ook nog eens schuin af en langs een sloot. Ook is dit niet bevorderlijk voor de artrose in mijn voeten. Verderop moet ik door een doorgang met een stroomdraad, maar deze is echter eenvoudig los te maken.

Rustpunt Achter ’t Koeienpad

Op de boerderijcamping in buurtschap Nolde kan ik iets drinken, wat lekkers kopen en zelfs gebruik maken van het toilet. Ik neem hier mijn lunchpauze en geniet van de rust.

Loslopende honden in Norderveld

In een smal bosje van het Norderveld word ik lastig gevallen door 2 grote loslopende honden. Eén ervan is vrij agressief en springt steeds tegen mij op, ondanks het roepen van zijn oude bazinnetje. Het zwarte monster bijt zelfs in de mouw van mijn jas, maar gelukkig niet in mijn arm. Ik draai rondjes om mezelf los te maken, maar het werkt eerder averechts. Als de eigenaresse eindelijk arriveert, reageert ze nauwelijks. Excuses is het enige dat ze weet uit te brengen. Verbouwereerd en met bonzend hart wandel ik verder. Ik had juist door het vele wandelen mijn angst voor honden aardig overwonnen, maar deze is helaas weer helemaal terug en mijns inziens niet onterecht.

Takkenhoogte-Meeuwenveen

De wandeling gaat verder door het natuurreservaat Takkenhoogte-Meeuwenveen. Vroeger was dit natuurgebied in tweeën opgesplitst, maar nu is het door zandwinning een prachtig aaneengesloten natuurgebied geworden. Het is hier druk met wandelaars en ik begrijp waarom. Het schitterend gebied bestaat uit glooiende heidevelden, vennetjes en monumentale bomen. Woest uitziende Schotse hooglanders staan en liggen langs het pad.

Pingoruïne Meeuwenveen
Meeuwenveen is een pingoruïne en net als veel Drentse vennen ontstaan in de ijstijd Weichselien. Het dankt zijn naam aan een grote kokmeeuwkolonie, die hier tot begin jaren ’80 heeft bestaan.

Uitkijkheuvel Takkenhoogte

Takkenhoogte ontstond als een rivierduin in een warme periode voor de laatste ijstijd. Het gebied is vernoemd naar de familie Takken. Zij woonden in de 19^e eeuw op de boerderij De Wildenberg. Het boerenbedrijf ging ten onder door miltvuur. Vanaf een verscholen uitkijkheuvel heb ik een prachtig uitzicht over het natuurgebied. Vanaf hier is het nog 3 km naar het startpunt.

De route gaat soms over asfalt, zoals bij Nolde, maar desondanks vond ik het een mooie route. Vanuit het mooie Oud-Avereest was ik al snel in het buitengebied en de hele wandeling bestaat alleen maar uit natuur. Ik geef de route: