Weg van de Boschplaat

Desolaat landschap • Drenkelingenhuisje • Eindeloos strand • Overweldigende rust

Een wandelroute door de pure natuur van de Boschplaat en over het strand terug naar het jaren 50 paviljoen Heartbreak Hotel. Geniet van de stilte, pure natuur, het drenkelingenhuisje en de schitterende vergezichten vanaf de duinen. Voel je heel even Lobke van Zweden of Sil de Strandjutter.

Monument voor Sil de Strandjutter

Het is ijzig koud op de parkeerplaats bij Heartbreak Hotel. Warm ingepakt beginnen we aan onze wandelroute richting de Boschplaat en we hebben er zin in. Dit is het gebied waar strandjutter Sil en zijn Lobke van Zweden woonden, ver van de bewoonde wereld. Deze romanfiguur, bedacht door Cor Bruijn, werd in 1976 in de tv-serie Sil de Strandjutter tot leven gebracht. Aan de Badweg van Oosterend staat een monument voor Sil de Strandjutter, bestaand uit drie grote stenen schijven.

Paarden en koeien in ruige natuur

Wat is het hier mooi. Hier is nog de rust en ruigheid. Ik stel mij voor hoe Lobke, Jelle en Wietse hier wandelden richting West. Het moet er bijna net zo hebben uitgezien. Hier is geen asfalt, geen dorp te bekennen. Er is alleen maar natuur. Puurder kun je het niet krijgen.

Hiking artikelen in de aanbieding bij Decathlon >

Kapitein Rob en Het geheim van de Bosplaat

Een ander bekend persoon die op de Boschplaat wordt vereerd is Kapitein Rob, een stripfiguur dat is getekend en bedacht door Pieter Kuhn. Zomaar midden in de natuur ligt een plaquette op een stuk bunker. Op de bronzen plaat staat een afbeelding van een man met hond met de tekst ‘Het geheim van de Bosplaat’. Van de 73 stripverhalen spelen 3 zich af op Terschelling. Het geheim van de Boschplaat (nr. 6), uitgegeven in 1948, is één van de meest klassieke Kapitein Rob verhalen.

Plaquette Kapitein Rob Het geheim van de Bosplaat

Observatiehuisje Staatsbosbeheer

We verlaten het brede zandpad en klauteren naar het observatiehuisje van Staatsbosbeheer. Aan beide kanten van het huisje staat een bankje. Aan de achterkant zitten we redelijk in de luwte en we eten daar ons broodje. Vanaf dit duin heb je fantastisch uitzicht over de Boschplaat. Zo zien we allerlei watertjes en slenken liggen, die je vanaf het pad niet kunt zien.

Natuurreservaat De Boschplaat
De Boschplaat meet ongeveer 5 bij 10 kilometer en is sinds 1910 in beheer bij Staatsbosbeheer. Het was vroeger een losse en kale zandplaat tussen Ameland en Terschelling in. In 1937 werd de plaat met Terschelling verbonden door de aanleg van de Derk Hoekstra Stuifdijk. Deze dijk heeft een lengte van 9 km. De dijk was oorspronkelijk bedoeld voor het scheppen van cultuurland. Doordat dit nooit is gebeurd, is de Boschplaat nu het grootste natuurgebied van Terschelling. Boschplaat heeft niets te maken met bos. Bos’ is een oude benaming voor verhoging in het landschap of duin .

Drenkelingenhuisje Terschelling

Eenmaal beneden stappen we weer door, om warm te blijven, maar ook op zoek naar de volgende doorsteek over de duinen. Een paaltje links van het brede pad toont ons het pad dwars door de duinen. Beneden op het strand staat het drenkelingenhuisje. Het historisch pareltje is het meest gefotografeerde huisje van Terschelling. Deze voormalige schuilplaats voor overlevenden van scheepswrakken is nu een ideaal plekje om je boterham beschut te eten. Wij hebben onze broodjes al op, maar willen toch even een kijkje nemen in het vluchthuisje op hoge palen. Het ijzer van de trap is echter zo koud, dat het lijkt alsof mijn handen ter plekke vastvriezen. Ik werp een vluchtige blik naar binnen en dan snel weer naar beneden.

Massastranding scheermesjes op strand van Terschelling

Er rest ons nog ‘slechts’ 7 km strand naar het paviljoen Heartbreak Hotel, maar onderweg is er nog zoveel te genieten. Op het strand ligt een centimeters dikke laag zwaardschelpen. Deze schelpen worden ook wel ‘scheermesjes’ genoemd. Het is bijna elke winter raak. Zo ook nu. Er liggen misschien wel miljoenen schelpen op de vloedlijn. De beestjes zijn inmiddels opgevreten door de meeuwen, want die lusten er wel pap van.

Landrovers op het strand van Terschelling

Het is even wennen, maar over het brede en uitgestrekte strand van Terschelling rijden (oude) landrovers en andere 4-wheels. Persoonlijk vinden wij het jammer en storend dat we van beide kanten worden voorbijgereden door auto’s. En dat in een gebied waarvan wij juist dachten dat het puur natuur zou moeten zijn. Op een informatie wordt begrip gevraagd voor de strandrijdende Terschellingers. Het is een oud recht wat nog stamt uit de jutterstijd. Toen met paarden, nu met auto’s.

Strandpaviljoen Heartbreak hotel

We zien het paviljoen in de verte al liggen, maar volgens de app is het nog ruim 3 km. Heartbreak Hotel ademt nog pure nostalgie. Het helblauwe houten gebouw is ingericht in de stijl van de vijftiger en zestiger jaren en terwijl wij opwarmen bij een kop thee klinkt uit de boxen muziek van Elvis Presley. De wandeling zit erop, nu alleen ‘slechts’ 16 km fietsen naar ons appartement. Maar ook dat is geen straf.

Wat hebben we genoten van de schoonheid van de oostelijke punt van Terschelling. Door het desolate landschap hadden we soms even het gevoel dat we op IJsland waren. Geen mens te bekennen en puur natuur. Ondanks het wat eentonige landschap heeft de tocht over de Boschplaat en langs de Noordzeekust ons geen moment verveeld. Wij geven de wandelroute dan ook: