Weg van Ketliker Skar
Deze wandelroute is een natuurwandeling door het afwisselende gebied Ketliker Skar en de Ketlikerheide met een bewogen geschiedenis.
Uitkijktoren Tjongertoer
We beginnen de wandeling op de parkeerplaats vlakbij de uitkijktoren Tjongertoer. Wij dachten dat de toren door de storm beschadigd was, maar dat blijkt niet zo te zijn. In de balustrade op de bovenste verdieping zat veel zwam en de rest van de constructie was instabiel. Helaas was er ook steeds meer afval en waren er brandjes bij de toren. De toren zal binnenkort dan ook gesloopt worden. Vanaf de Tjongertoer had je mooi zicht over de Tjongerdellen. Er komt geen nieuwe toren, wel blijft de picknickbank staan. Een schrale troost.
Ketliker Skar
De vele lange rechte lanen in het Ketliker Skar geven het bos iets adellijks. Sommige paden zijn afgesloten, waardoor we de wandelroute moeten verleggen. Je hebt kans om echte bosbewoners te ontmoeten, zoals de bosuil en verschillende soorten spechten.
Ontstaan Ketliker Skar
Ook dit voormalig grote heidegebied ontkwam niet aan de ontginningsdrift van veel voorname families. De adellijke familie Bieruma Oosting legde aan het einde van de 19de eeuw een cultuurbos aan. Steeds meer heide verdween hierdoor. Door overname van It Fryske Gea bleef een deel van de heide gespaard en werd de ondergang van een uniek gebied voorkomen.
Skar
Skar (of Schar) is een eigendomsaandeel in onverdeeld land. Het is collectief eigendom en bestaat vaak uit cultuurbos op heidegrond. In de Friese Wouden lagen de scharren haaks op riviertjes. Tegenwoordig liggen er 30 hectare aan heiderestanten, gevarieerde bossen, houtwallen en venige weiden.
Droppingsveld
In het droppingsveld werden door de geallieerden in 1944 en begin 1945 vier keer wapens gedropt. Nu staan er drie unieke vleermuisonderkomens die zijn verstopt in een gereconstrueerde wapendroppingskoker. De palen komen 3,60 meter boven het maaiveld uit.
Ode aan de wolf
Iets verderop staat een groot stenen beeld van beeldhouwer Anne Woudwijk. Je ziet op de grote steen meerdere wolven die in een kring om elkaar heen lopen. Het heeft als titel Wanneer de maan het landschap verandert, huilen de wolven. Het is een ode aan de wolf.
Ketlikerheide
Aan de overkant van de Schoterlandseweg ligt de Ketlikerheide. Persoonlijk vinden wij dit deel mooier dan het eeuwenoude bos. Er is van alles wat. We genieten van de afwisseling van heide, vennetjes en halfopen coulisselandschap met akkers en weilandjes.
Vochtig loofbos
Het Ketliker Skar ligt deels op zandgrond en deels in een beekdalgebied. En dat laatste is te zien. De lagere gebieden overstromen in de winter vaak. Ook nu staan veel bomen in het water. Voor veel vogels is dit afwisselende landschap een paradijs. In de vennen zijn in het voorjaar wilde planten te zien, zoals de wilde gagel. En wat te denken van de vele paddenstoelen in de herfst!
Informatiecentrum It Beekpronkje
Het bedrijfsgebouw van It Fryske Gea is geopend en wij nemen uiteraard even een kijkje binnen. Naast de informatieborden hangen er een aantal mooie foto’s van het gebied en de vele paddenstoelen die er te vinden zijn.
Witte damherten
Weer terug in de Ketliker Skar zien we witte en zwarte damherten grazen. Er is hier zelfs ooit een albino hert gespot.
Mindervalidenpad
In het gebied ligt een mindervalidenpad van 2,5 km. Wij gunnen iedereen toegang tot het skar, maar zijn betonnen paden de enige oplossing? Het doet veel afbreuk aan de natuurbeleving.