Weg van Dalfsen

Deze wandelroute gaat door schitterende natuur rondom Dalfsen over onverharde paden, drie landgoederen en het Rechterense Veld. Onderweg zie je rijke boerenhoeves en statige landhuizen. En verder is het genieten van de rust!

Treinstation Dalfsen

Het is nog vroeg in de ochtend als de boemel arriveert op het station van Dalfsen. Eenmaal over het spoor laat ik het dorp al snel achter mij.

Huis Den Berg

Even later sta ik voor het hoge metalen toegangshek van de prachtige havezate Den Berg. Ruim honderd jaar geleden waren er meer dan 6000 buitenplaatsen. Nu nog slechts 600, waarvan de helft in handen is van Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer of de 12 landschappen en de overige 300 in particulier bezit. Havezate Den Berg is particulier bezit, maar ondergebracht in een stichting.

Landgoed Den Aalshorst

Aan de overkant van de doorgaande weg staan twee zuilen met daarop de tekst Aals (els) en Horst (hoogte). Erachter ligt een prachtig sintelpad met in het midden een nog zichtbaar oud klinkerpad. Ik bevind mij op het landgoed van één van de best bewaarde Overijsselse buitenplaatsen, Den Aalshorst. Het landgoed bestaat uit vijvers, moes- en siertuinen. Verder zijn er kleine landschapsparken, statige lanen en romantische zichtkanalen.

Boerderijcomplex De Veldink

Iets verder ligt het boerderijencomplex De Veldink. In dit ‘minidorp’ staan schitterende boerderijen uit de 17^e en 18^e eeuw. Het kleine boerderijtje wordt Zandman genoemd, ofwel het Tolhuis. Vroeger werd hier dus tol geheven. Een boerderij, misschien de oudste, heeft een gevelsteen met ‘Anno 1664’. Het is alsof de tijd hier heeft stil gestaan. Maar een geparkeerde auto bij een van de hoeves trekt mij onmiddellijk terug in de tegenwoordige tijd. Die goeie oude tijd.

Huis Den Aalshorst

Achter de karakteristieke boerderijen duikt Huis Den Aalshorst op. Het fraaie huis was tot de 17^e eeuw ‘gewoon’ een boerderij. Buiten drinken de bewoners thee voor het huis. Ik voel mij een beetje ongemakkelijk met mijn camera in aanslag en zwaai maar even naar ze. Gelukkig, er wordt vriendelijk terug gezwaaid.

Sterrenbos van Den Aalshorst

In het Sterrenbos van Den Aalhorst zijn vele nadrukkelijk aanwezige zichtlanen, die in het midden bij elkaar komen. Het is in dit bos ineens verbazend druk met wandelaars. Even wennen na de rust die ik eerder had bij de havezaten. Sterrenbossen vormden een element uit de barokke tuinarchitectuur en waren in de achttiende eeuw helemaal in. De overzichtelijke lanenstructuur was bij uitstek geschikt voor de jacht, want vanuit het middelpunt kon het overstekend wild worden waargenomen. Het Sterrenbos van Den Aalshorst behoort tot de meest imposante.

Rechterense Veld

Het Sterrenbos gaat over in het Rechterense Veld. Wat ooit een zandverstuiving was, is nu een afwisselend heuvelachtige gebied met bos en heidevelden. Een galopperend paard met ruiter houdt even in als ik een breed zandpad wil oversteken. De ruiter had iets zien ritselen in het struikgewas. Tja, ik ben het maar zeg ik lachend als ik tevoorschijn kom.

Op het Rechterense Veld liggen twee kleine heideveldjes. Deze open plekjes zijn fijn na een tijdje alleen maar metershoge naaldbomen te hebben gezien.

Kasteel Rechteren

In het pittoreske Rechteren staan oude boerderijen met luiken in de kleuren van kasteel Rechteren; geel en rood. Grenzend aan de doorgaande weg staat het imposante kasteel. Rechteren is het enige van de middeleeuwse kastelen in Overijssel, waarvan belangrijke delen zijn overgebleven. De donjon dateert uit de 14^e eeuw. Het kasteel en landgoed is al die eeuwen in dezelfde familie gebleven.

Zuurgraven Dalfsen

Bij de dijk is het even opletten, want de route gaat bovenop de dijk linksaf. Dit is bij de rij wilgen, waarnaast een smal wandelpad ligt. Bij het enorme weiland twijfel ik. Mag ik hier echt zomaar oversteken? Ja, het mag! Ook dit is nog steeds van Landgoed Rechteren, waar we van zoveel moois mogen genieten. 

Overijsselse Vecht

Kuierend door het weiland weet ik dat rechts van mij de Overijsselse Vecht ligt, maar de rivier krijg ik pas in Dalfsen te zien. In de verte zie ik de contouren van het dorp al. De molen en de kerk steken net boven het gras uit.

Dalfsen

Dalfsen lijkt een gezellig dorp te zijn. Voor vandaag hou ik het voor gezien, maar de omgeving nodigt zeker uit om een keer terug te komen.

Kunstwerk de zwevende kei

Op weg naar het treinstation staat het kunstwerk ‘De zwevende kei’. Het kunstwerk is een creatie van kunstenaar Bas Maters. Ik dacht eerst dat het een paddenstoel moest voorstellen. Maar ja, wat weet ik nou van kunst.

Wat was dit een heerlijke wandelroute door schitterende natuur rondom Dalfsen. Ik wandelde hoofdzakelijk over onverharde paden, drie landgoederen en het Rechterense Veld. En verder was het genieten van de rust! Ik geef de route:

PRAKTISCHE INFO

Afstand 13 km Startpunt Treinstation Dalfsen Stationsweg 4 7722 HA Dalfsen Honden Aangelijnd toegestaan Toegankelijkheid Goed te lopen in alle jaargetijden. Horeca Dalfsen Bron Weg van Wandelen Waardering

ALLE FOTO’S