Menu Sluiten

Weg van Appelbergen

TEKST

Deze wandelroute gaat door en rondom Appelbergen, een oud en bosrijk landschap met meertjes, heuveltjes en stuifzand.

Bos Appelbergen

Ik had al vroeg in de ochtend willen starten met deze wandeling, maar ik kon mij er maar niet toe zetten. Ik zat in een herfstdip, misschien de herfstblues? Later in de ochtend werd ik gebeld door iemand die op dat moment met de hond aan het wandelen was. Ze sloot het gesprek af met de opmerking: “Detty, je moet echt even gaan wandelen, het is zo ontzettend mooi buiten met al die herfstkleuren”. Dus trok ik toch maar mijn wandelschoenen aan en reed naar Paviljoen Appelbergen. Het zonnetje had inmiddels plaats gemaakt voor een grijsgrauw deken, maar dat mocht de pret niet meer drukken. Ik had er weer zin in.

Het eerste stuk van de wandeling gaat door het gevarieerde bos van Appelbergen, waar de kleuren geel en goudbruin nog steeds zichtbaar zijn. Ondanks dat de zon niet schijnt, is het toch fantastisch. Het gebied heeft iets mysterieus. Ik vond het voorjaar altijd het mooiste seizoen van het jaar vanwege al het ontluikend frisgroen van bomen en planten. De bloemenpracht van wilde bloemen. Maar nu met al die schitterende herfsttinten weet ik het eigenlijk niet meer. Ik denk dat ik het beide even mooi vind.

Appelbergen
Op maar een kleine afstand van de drukte van de stad Groningen ligt Appelbergen, met zijn kleine ronde meertjes. Dit zijn pingoruïnes. Verder zijn in het veld middeleeuwse karrensporen te vinden. Dit was de oude snelweg van Groningen naar Coevorden.
De wind had vrij spel en waaide het losse zand tot de talloze, nog steeds zichtbare, heuveltjes langs de karrensporen. Voor het platte Groningen waren die heuveltjes al heel wat: vandaar de naam ‘bergen’. Het woord Appel komt van dennenappels. Maar Appèl is ingeburgerd vanwege een verwijzing naar het militair oefenterrein dat het bos lange tijd is geweest.

Menno’s tuintje Onneres

Midden in het bos ligt zo’n pingoruïne. De wandelpaden zijn tot nu toe erg modderig. Via een breed zandpad verlaat ik het bos en ga verder door Menno’s tuintje. Hier raak ik aan de praat met een dorpsbewoner die haar 2 honden, een logeerhond en een schaap uitlaat. Ja, je leest het goed. De kop van het beest staat ontzettend scheef, maar het arme schaap heeft hier echter totaal geen last van en geniet zichtbaar van het uitje.

Klaphek naar Menno's tuin
Bruine schaap met schuingegroeide kop

Menno’s tuintje Onneres
Het perceel is eigendom van Ingeborg Nanninga en Rinko Hoekstra en is vernoemd naar Ingeborgs vader, Menno. Het terrein is geheel afgeplagd en ontdaan van brandnetels en ridderzuring. De eigenaren hebben het ontwikkeld voor biodiversiteitsherstel, met inheemse bes- en vruchtdragende struiken en bomen en andere insectvriendelijke beplanting.

Grote Veen Appelbergen

Ik vervolg mijn route over modderige paden langs het natte gedeelte met dode boomstronken. Iets verderop ligt een mooi groot ven met ervoor het ‘Monument Slachtoffers Meistaking 1943’. Het oorlogsmonument is opgericht ter nagedachtenis aan de 34 Nederlanders die door de bezetter zijn omgebracht en in dit veengebied werden begraven. Negentien lichamen zijn teruggevonden. De initiatiefnemers besloten het monument te plaatsen aan het Grote Veen, omdat het vrijwel zeker is dat de vijftien vermiste slachtoffers in het Grote Veen liggen begraven.

Dode boomstronken in Appelbergen.
Monument slachtoffers meistaking 1943 bij het Grote Veen Appelbergen

Blanckenborch en Besloten Venen

Het is even opletten bij het oversteken van de doorgaande weg. Na café restaurant Blankenhoeve volgt een lang breed zandpad met mooie doorkijkjes over de Besloten Venen en het natte stroomdal van de Drentsche Aa. Het pad gaat verder langs de Noord Nederlandse Golf & Country club. Op de frisgroene golfbanen wordt druk geoefend door een groep jongemannen.

Boomkwekerij Glimmer Es

Aan de overkant van de drukke doorgaande weg ligt de Glimmer Es. Via een boomkwekerij, waar bomen in strakke rijen zijn geplant, loop ik terug naar het paviljoen. Hier kun je eventueel afsluiten met een drankje of een pannenkoek.

Een verrassende route door een mooi stukje natuur vlak onder de rook van de drukke stad Groningen. Vooral het gebied rondom het Grote Veen vond ik prachtig. Met al die dode bomen in het veen heeft het iets mysterieus. De mist ontbreekt nog… Ik geef de route:


PRAKTISCHE INFO
Afstand
8 km

Startpunt
Paviljoen Appelbergen
Hoge Hereweg 33
9756 TG Glimmen

Honden
Aangelijnd toegestaan

Begaanbaarheid
Draag goede waterdichte schoenen, het kan er nat en modderig zijn.

Horeca
Paviljoen Appelbergen; Blankehoeve

Bron
Weg van Wandelen

Mijn waardering
LINKS
Hondsrug

ALLE FOTO’S

DEEL DIT BLOG